Freules van Wyrda
Marja Katendrecht
in het klooster 09-11-2024
Vanavond gingen we naar de Ladies Night in het Klooster in Woerden. Marja van Katendrecht speelde daar een geweldige try-out voorstelling: “Aan boord bij Marja”. We gingen met haar mee op een cruise naar Mallorca. Omdat haar man als kapitein ver weg aan het varen was, ging zij alleen naar de bruiloft van haar zus, die achteraf in Marbella bleek te zijn. Onderweg ontmoetten we meerdere gasten, zoals een vogelkijkende dame en een mopperende oude heer, een muzikant (allemaal creaties van Marja). Zoals zij deze typetjes neerzette, met een fantastische mimiek, was in één woord geweldig! We hebben genoten en de avond vloog voorbij! Na afloop hebben we onder het genot van een glaasje bubbels en wat te knabbelen erbij nog even gezellig nagepraat. Daarna gingen we tevreden én met een goed gevulde goodie-bag naar huis.
Spaanse avond
24 oktober
Ook dit jaar zijn we alweer verwend door Neeli met een lekkere, gezellige Spaanse avond.
Na een toost uitgebracht te hebben op deze gezellige avond met een heerlijk glaasje Aqua de Valancia (helaas mocht de jurk van Marleen er ook van
genieten) kwamen er allerlei lekkere hapjes op tafel zoals:
Pincho’s-Spaanse hapjes op brood, Albondigas- gehaktballetjes in tomatensalsa, Patates bravas , Tortilla,-spaans omelet, Berenjenas com Miel Aubergine met honing en Knoflook champignons.
Neeli, wat heb je je best gedaan!!!
Natuurlijk was het nu ook bij uitstek de gelegenheid om Marleen tot
Freule te installeren en om kennis te maken met Yvonne.
Marleen fijn dat je nu officieel een van onze Freules bent en Yvonne van harte welkom
Museum Voorlinden Ron Mueck
15 oktober
Vandaag weer ons maandelijks uitje. Dit keer gaan we naar de tentoonstelling van
Ron Mueck.
Maar natuurlijk eerst aan de koffie, die we geserveerd kregen door een ontzettende aardige knul van rond de 18, met veel belangstelling voor onze outfit. Dus .......hij is nu helemaal op de hoogte van de Red Hat Society!
En dan op naar de tentoonstelling. Ron Mueck komt uit Australië. Hij creëert verbluffend realistische sculpturen. Elk haartje, rimpeltje en porie wordt zorgvuldig weergegeven. Maar zijn werk gaat veel verder dan het perfect weergeven van uiterlijke kenmerken. Elk beeld lijkt emotioneel geladen en wekt empathische gevoelens bij je op. Hoewel de figuren levensecht lijken, zijn ze nooit levensgroot; eerder verrassend klein of monumentaal groot. Doordat hij vele maanden, vaak jaren aan het perfectioneren van zijn sculpturen werkt, is zijn oeuvre klein, 48 werken.
We hebben genoten van deze fantastische kunstenaar. Anja je kon er jammer genoeg niet bij zijn, maar geniet even van de foto's.
Zonder lunch is de dag niet af, dus in de rij voor een tafeltje. Dit wachten was zeker geen straf, doordat Ellie in een vermakelijk gesprek kwam met een man die met zijn 3 schoonzussen een paar dagen op stap was. Lachen geblazen!!
De lunch was heerlijk en......weer die gezellige jongen . En dan de vraag van Neeli aan hem of hij naast zijn piercing in zijn gezicht ook een piercing in zijn tong heeft. Ze heeft ons van tevoren wel even verteld wat het inhoudt als dat zo zou zijn. Hilarisch natuurlijk, maar nee hij heeft er geen in zijn tong. Wij weer gerustgesteld!
Na een hele gezellige dag een rustige terugreis en toen even lekker nagenieten.
Zandsculpturen in Garderen
10 september
Vandaag weer een gezellig dagje uit. Met z'n vijven in de auto, dat geeft heel wat gekakel en gelach. Voor Marleen, onze nieuwe rode hoed, zal dat wel even wennen geweest zijn.
Truus deed haar best om hier bovenuit te komen. Omdat Dies onverstoorbaar naar Truus luisterde reden we keurig binnen het uur naar onze bestemming. Eerst aan de koffie, waar al gelijk een aardige meneer aanbood om een foto van ons te maken. En daarna op zoek naar de ingang. De meningen liepen nogal uiteen waar die zou zijn, maar gelukkig dankzij een paar bijdehandjes onder ons toch gevonden. Het was best wel koud en regenachtig, dus we beginnen binnen. Met ons helaas nog zo'n 50 senioren. Dus het was af en toe dringen voor een beeld.
Het thema is "boeken" en alle zandsculpturen staan in het teken van de literatuur.
Het was prachtig om te zien hoe verschillende kunstenaars dat op hun eigen manier uitbeeldden. Mooie verhalen werden zichtbaarder van o.a. kinderboeken, sprookjes, maar ook bijbelverhalen.
De tentoonstelling is uitgegroeid tot het grootste zandsculpturen evenement van Nederland. In meer dan 200 beelden van zowel zand, hout als beton kwam het thema terug. Tijdens onze wandeling tussen al dit moois werden we regelmatig aangesproken of bekeken en dit leverde leuke gesprekken en anekdotes op. Tijdens de lunch, waar het toch ook weer fout ging met het belletje op de tafel, hebben we nog geprobeerd een kleine vergadering te houden, maar dat is uiteraard maar ten dele gelukt.
Na de gezellige en heerlijke lunch was de energie bij sommigen onder ons wel een beetje op, daarbij was het ook gaan regenen, dus op zoek naar de uitgang en de auto.
Dies nam weer plaats achter het stuur en reed rustig en vastberaden richting Woerden.
Daar aangekomen was er nog een klein akkefietje: Ellie was de afstandsbediening van het hek kwijt. Zoeken, zoeken, zoeken, maar niet gevonden. Gelukkig kan ze wel haar huis in, dus morgen weer een dag om te zoeken.
Dies bedankt voor het rijden en iedereen bedankt voor het slagen van deze gezellige dag.
Ik sluit af met een gedicht van Toon Hermans, dat ook in een beeld werd weergegeven.
De kip en het ei
Eerst was ik een ei.
Nu ben ik een kip.
Kip zijn vind ik mooier.
er zit wel leven in een ei,
maar toch is het wat dooier.
De Bijenboerderij
19 juli 2024
Ondanks de weersvoorspelling dat de zon uitbundig zou schijnen, vielen er regendruppels uit de grijze bewolking. Naarmate we zuidelijker kwamen, zagen we voorzichtig het zonnetje doorkomen. Bij ons lunch adres was er voor ons een tafel op het terras gereserveerd maar al snel werd het ons te warm en gingen we binnen gezellig aan tafel. De lunch lieten we ons smaken en reden daarna richting de Bijenboerderij, een ritje van 3 minuten rijden.
Binnen in de ruimte waar wij onze creativiteit konden botvieren was het door de airco heerlijk koel. Na een korte uitleg gingen we aan de slag met strijkijzer en gekleurde bijenwas om elk 3 mooie kaarten te maken. We waren verbaasd hoe creatief we konden zijn. Ook de ‘juf’ sprak haar waardering uit en we waren dan ook allemaal heel trots! Nadat de tafel was opgeruimd keken we onder het genot van een kopje thee met een lekkere koek naar een bijenfilm en kregen we aansluitend uitleg over de bijen en de bijenboerderij. Zo leerden we dat er 3 soorten bijen zijn: honingbijen, solitaire bijen en hommels. Een zomerbij wordt 6 weken oud, een winterbij 6 maanden en de koningin kan wel 4 jaar oud worden. Aansluitend kregen we een rondleiding in de honingkamer en voor de liefhebbers werd ons buiten ook nog e.e.a. verteld over de bijenkasten. In de winkel stonden vele soorten honing en andere leuke dingen en konden we naar hartenlust onze mandjes vullen. Nadat Dies ons had getrakteerd op een heerlijk roomijsje gingen we weer huiswaarts.
Het was weer een gezellig dagje met dank aan onze chauffeuse Valérie.
Biesbosch
2 juli 2024
Vandaag staat ons opnieuw een leuke dag te wachten.
We vertrekken bij Ellie met z'n vijven richting Werkendam voor een bezoek aan het Biesbosch museum, een lunch en daarna een rondvaart met de fluisterboot. Na een file vrije gezellige rit, met de nodige hilariteit toen we het bord TIEL voorbijreden, waren we om 12 uur in het museum, hunkerend naar een kop koffie. Ellie had al snel voor iedereen een kopje bemachtigd, wat best wat voeten in de aarde had gezien de "voortvarende" dame die haar hielp . Goed gedaan El, het was een heerlijke traktatie.
Helaas bleek al snel dat de reis toch teveel van de krachten van Ellie gevergd had en terwijl Neeli, Marian en Valérie genoten van het museum, hebben Ellie en Dies gewacht op Sal.
Het museum gaf een beeld van het ontstaan van de Biesbosch , de werkwijze van het onderhoud van de natuur en de attributen die daarvoor gebruikt werden. Een interessante tentoonstelling.
Het bestellen van de lunch verliep al net zo voortvarend als de koffie, m.n. de tosti van Neeli. Maar......we waren toch nog op tijd bij de boot, waar we uitgebreid welkom geheten werden door de kapitein, die overigens even uitgebreid vertelde over al het schoons van de "BIESBUS".
Gelukkig kregen we na afloop geen overhoring van hetgeen hij allemaal verteld heeft, want dan zou IK in ieder geval gezakt zijn.
De terugreis verliep enigszins chaotisch. Eerst een zoektocht in Werkendam naar een leuke gelegenheid om nog iets te drinken. Maar nee, niets waar we met de auto konden komen. We zouden toch wel een aardig stuk moeten lopen wilden we iets "sterkers" (wens van Neeli) kunnen nuttigen. En ja, dáár hadden we nu toch weer niet zo'n zin in. En dat was maar goed ook bleek achteraf, anders hadden we vast nog veel meer files gekregen dan nu het geval was. Want natuurlijk had niemand zich gerealiseerd dat om 18.00u heel Nederland achter de buis wilde zitten om Oranje te zien WINNEN.
Hout Branden St-Oedenrode
22 juni
Op zaterdag 22 juni was het weer tijd voor een vrolijk dagje fröbelen. Vier van de freules waren bereid om (figuurlijk) de handen te branden aan een workshop houtbranden. Om elf uur vertrok het gezelschap per auto vanuit Oudewater naar De Gasthuishoeve in Sint-Oedenrode.
Na een enigszins enerverende rit (het navigatiesysteem gaf iets anders aan dan de thuis uitgezochte route, waardoor er een vertraging van welgeteld drie minuten optrad in het gelukkig ruime reisschema) bereikte het avontuurlijke groepje alsnog heelhuids de bestemming.
Op het terrein van de voormalige boomkwekerij ligt een sfeervolle overdekte marktplaats, omringd door een aantal in het klein nagebouwde markante panden uit het plaatsje, waaronder het poortwachtershuis van kasteel Henkenhage en de Sint Paulus-gasthuisjes. Daarin zijn diverse werkplaatsen, ateliers en winkeltjes ondergebracht. In de enorme kas ernaast ligt een mediterrane tuin en bevindt zich ook de lunchroom, inclusief een vrij rondlopende haan met harem en de vroegere hooiberg.
Ter voorbereiding op de inspannende middag werd er eerst heerlijk geluncht, waarbij er natuurlijk uitgebreid werd gekletst en gelachen. Het was zelfs zo gezellig dat Jeffrey van Handmade Hout, die de workshop zou geven en ons al van mijlenver had gespot, ons even voor tweeën moest komen halen. De andere acht deelnemers waren intussen al druk in de weer met het uitzoeken van een mooi patroon om te branden.
Nadat iedereen een houten voorwerp had gekozen, variërend van een dienblad of naambord tot koffertje of snijplankjes, kregen we een korte uitleg van de werkzaamheden, waarbij werd benadrukt toch vooral niet het metalen gedeelte van de brander aan te raken, want dat zou erg warm worden. Vervolgens ging iedereen aan de slag: eerst werd het uitgekozen patroon via carbonpapier op het hout overgebracht en toen kon het echte werk beginnen.
Neeli ging helemaal voor het borrelthema en bracht in sneltreinvaart druiventrossen, wijnglazen, radijzen, bierpullen en nog veel meer aan op haar schattige setje borrelplankjes. Marian had een heel toepasselijk patroon met grote hoed gekozen dat precies op het dienblad paste. En Dies en Valérie vielen allebei voor een kattenthema, inclusief pootafdrukken; de eerste maakte een fraai naambordje voor kleindochter Sacha (of was het nu toch Sasja…?) en de laatste bewerkte een koffertje dat mooi kon dienen voor alle paarse en rode Red Hat‑accessoires thuis.
Het was erg gezellig met de andere deelnemers en dankzij de hulp van Jeffrey vlogen de twee uur echt om. De terugrit verliep probleemloos en om half zes waren we, moe maar voldaan, weer terug in het Groene Hart.
Lunch Buitenplaats Kameryck
4 juni 2024
Kort na elkaar arriveerden we in Kameryck, waar Dies al bezig was op het terras om twee dames te enthousiasmeren voor de Red Hat.
Binnen hadden we een prima tafel en al snel werd er lustig op los gebabbeld.
Ellie trakteerde ons op een heerlijk glaasje prosecco t.g.v. haar verjaardag en we lieten het ons smaken.
Wat is het toch gezellig als we compleet zijn en we fijn met elkaar kunnen lachen en het naar ons zin hebben.
Zelfs het bedienend personeel werd vrolijk van ons en ééntje kwam ons zelfs vertellen dat haar moeder ook bij de Red Hat zit, hoe leuk is dat!
De lunch smaakte prima en de tijd vloog voorbij.
Freules dank voor jullie aanwezigheid en Ellie bedankt voor het lekkere glaasje.
Saskia van Uylenburgh
De keuken
Rembrandthuis en Rembrandts Amsterdam Experience
25 april 2024
Op donderdag 25 april toog een kleine afvaardiging van ons chapter per trein naar Amsterdam voor een volledig aan Rembrandt gewijde dag.
Hoewel Marian en Valérie allebei ooit in Amsterdam hadden gewoond voelden ze zich na aankomst op het centraal station na jarenlange afwezigheid toch wel een beetje dorps. Dit gevoel werd versterkt toen er in de metro naar het Waterlooplein (een nieuwe ervaring voor beiden, want voorheen werd Mokum altijd te voet of per fiets doorkruist) een galante jongeman opstond en Marian zijn zitplaatsje aanbood. Ze was er een beetje beduusd van.
Het museum Rembrandthuis is gevestigd in een voormalig woonhuis dat tussen 1639 en 1658 werd bewoond door de bekende Nederlandse kunstschilder Rembrandt van Rijn, die er ook zijn atelier en kunsthandel had. Dankzij de interessante multimediatour kwamen Rembrandts huis en de zeventiende eeuw echt tot leven. We volgden het levensverhaal van de schilder van zijn intrek in het pand als ambitieuze celebrity-kunstenaar tot aan zijn noodgedwongen vertrek vanwege een opeenstapeling van schulden. Wat het bezoek voor ons Red Hatters extra interessant maakte was dat er tussen de fraaie schilderijen ook eentje hing van zijn eerste vrouw, Saskia, op de foto te zien als Rood Hoedje avant la lettre!
Verder was er een speciale tentoonstelling ingericht: Regie: Rembrandt, waarin Rembrandts rol als ‘regisseur’ van zijn kunstwerken werd uitgelegd. Rembrandt was een fantastische verhalenverteller, niet in woorden maar in beelden. Hiervoor gebruikte hij technieken die ook in het theater werden ingezet, zoals gezichtsuitdrukkingen, gebaren, belichting, kostuums en attributen. Om aan den lijve te ervaren hoe Rembrandt te werk ging was er een fragment van de Nachtwacht op de muur nagebootst waarin kapitein Frans Banninck Cocq ontbrak. Terwijl Valérie als zijn stand‑in fungeerde, regisseerde Marian haar volgens Rembrandts regietechnieken in de juiste leiderspose.
Na de lunch bij de ITA brasserie aan het Leidseplein was het tijd voor het tweede programmaonderdeel. Bij Rembrandts Amsterdam Experience stapten we opnieuw 350 jaar terug in de tijd en bevonden we ons in een reconstructie van zijn laatste huis aan de Rozengracht, waar hij na zijn gedwongen vertrek uit het tegenwoordige Rembrandthuis naartoe verhuisde en hij zijn laatste iconische werken schilderde. Rembrandt en zijn gezin namen ons via twee verschillende ruimtes mee op een fascinerende reis door het leven van de schilder. Door middel van videoprojecties, geuren, 5d‑effecten, muziek en special effects werden we volledig ondergedompeld in het Amsterdam van de zeventiende eeuw. Een geweldige belevenis en een prachtig vervolg op de die ochtend opgedane kennis.
Helaas was het daarna alweer tijd om huiswaarts te keren. Hoewel de andere freules enorm werden gemist, is er door beiden voor minstens drie gekletst en gelachen, dus op die manier waren Dies, Ellie, Anja en Neeli er toch een beetje bij!
Het Rembrandthuis
Verzamelkamer met voorwerpen die Rembrandt gebruikte als studie voor zijn werken
De nieuwe schutter bij de Nachtwacht
Burgemeester Bruis
CONVENTIE NIJMEGEN
20 april 2024
Met goede zin vertrokken we eerst richting Woerden om Eefje uit Bodegraven op te halen. Door spoorwerkzaamheden was het niet handig te treinen. Na wat oponthoud bij Utrecht reed Valérie ons perfect naar de plaats van bestemming.
Binnen werden we enthousiast onthaald door het organiserende chapter Keizerstad Royal Ladies. Het beloofde ‘iets lekkers’ bij de koffie overtrof onze verwachtingen. Er waren zoveel verschillende lekkernijen dat je er bijna hebberig van werd. Natuurlijk wisten we ons te beheersen want we zijn immers Freules!
Wat is het toch leuk om zoveel bekende hoedjes weer te zien en elkaar even bij te praten. Bij de diverse marktkraampjes scoorden we leuke dingen, van schoenen, tas tot ringen.
Voordat Queen Anne-Mieke ons verwelkomde trad de Dansgroep ID Dance op, allemaal leuke jonge vrouwen die vrolijk en soepel stonden te dansen en springen.
Na het welkomstwoord volgde een optreden van Bennie Solo, ons niet bekend, maar entertainen kon hij prima en de stemming zat er dan ook goed in.
Na zijn optreden was het alweer tijd voor de lunch, we waren in twee groepen verdeeld zodat er niet al te lange rijen ontstonden bij het buffet. Dit overtrof absoluut onze verwachtingen, er was een enorm aanbod aan salades, broodjes, wraps, zoete lekkernijen en handfruit. Voor de ‘vega’hoedjes werd zelfs ter plekke nog iets extra’s bereid. Aan tafel werden ook nog eens allerlei lekkere kleine warme hapjes geserveerd en de bediening was uitermate vriendelijk!
Marian liep op haar leuke schoentjes samen met Tine richting buffet om hun tafel van drankjes te voorzien. Toen bleek dat de schoentjes niet zo handig liepen op een gladde ondergrond. Plots zag Tine haar niet meer. Het bleek dat Marian was uitgegleden en niet zo heel elegant op de grond lag, gelukkig nog met lege handen. Dat dan weer wel.
Na de lunch verwelkomde Burgemeester Bruis ons gezelschap en was het tijd voor het hoogtepunt: het optreden van Amira Willighagen, een zangeres met Nijmeegse roots die in 2013 op 9 jarige leeftijd de talentenshow Holland’s Got Talent heeft gewonnen. Zij zong diverse opera aria’s o.a. van Puccini en enkele liedjes uit de musical Sound of Music.
Bij de uitslag van de loterij lachte het geluk ons niet toe, maar dat deerde ons eigenlijk in het geheel niet want we hadden het met Eefje en Tine reuze naar ons zin en lachen deden we zeker.
Tom Meuwese, speelde vervolgens nog een aantal gezellige meezing liedjes en op de dansvloer vertoonde menig hoedje haar danstalenten.
Jammer was wel dat niemand zich meldde om het stokje over te nemen. Het kan toch niet zo zijn dat er volgend jaar geen Conventie is , dus hopelijk meldt zich alsnog een chapter.
Na de formele afsluiting door het ‘Uit je Dakkapel’ en het zingen van ons RHS lied, gingen we weer richting huis. Eefje afgezet bij het station Woerden en Valérie en Marian richting Oudewater.
Valérie nog wel even een extra ritje naar station Woerden omdat de telefoon van Eefje nog op de achterbank lag. Dat komt ervan als je het zo gezellig hebt met elkaar dat niets meer belangrijk is.
Jammer dat onze Queen Dies er niet bij kon zijn maar fijn dat er door zoveel hoedjes naar haar geïnformeerd werd.
Dank Valérie voor het rijden EN de extra rit.
De leuke schoentjes
Zangeres Amira, Burgemeester Bruis en Keizerstad Royal Ladies
KASTEEL DE HAAR, HAARZUILENS
26 maart 2024
We hadden er zin in en vertrokken bij Ellie vandaan, gezellig babbelend richting Haarzuilens. Omdat het best nogal een stukje lopen was vanaf de parkeerplaats naar het Kasteel, besloten we unaniem om eerst koffie+ te nemen, altijd lekker.
Daarna richting het Kasteel zelf. Dat werd nogal een spannende onderneming: de eerste traptreden waren goed te doen. Valérie en Marian tilden de rollator van Dies over de treden heen alsof ze nooit anders hadden gedaan. Vervolgens stapten we vrolijk verder en kwamen we een (jawel) wenteltrap als obstakel tegen.
Ook dit vormde voor deze freules geen probleem. Deze actie leverde bewonderende blikken op van de andere bezoekers. Uiteindelijk kwamen we aan in de centrale hal.
Na het bezichtigen hiervan gingen Ellie en Dies richting restaurant waar het comfortabel toeven was voor deze freules en gingen Valérie, Anja en Marian verder met het bezichtigen van de diverse vertrekken.
In 1890 erfde de Belg Étienne baron van Zuylen van Nijevelt van de Haar de kasteelruïne van zijn vader. Étienne was getrouwd met Hélène barones de Rothschild, een erfgename uit de Franse tak van de rijke bankiersfamilie De Rothschild. Mede dankzij haar fortuin had Étienne de middelen om het voorvaderlijk kasteel als buitenverblijf te laten herbouwen. De opdracht hiervoor ging naar de beroemde architect Pierre Cuypers. In nauwe samenwerking met zijn zoon was hij daar 20 jaar mee bezig (van 1892-1912).
Cuypers had ook zeggenschap over de inrichting van kroonluchters tot servies aan toe.
Dus niet alleen het kasteel zelf, maar ook de livreien van de bediening, vazen in het park, kroonluchters in de Ridderzaal, verschillend meubilair en het servies werden door Cuypers ontworpen. Het servies met de naam Josina van de Haar, gemaakt door de gebroeders Tichelaar in Makkum, keurde hij uiteindelijk af. Het was niet echt praktisch en werd maar tot 1905 gebruikt.
De rondgang voerde ons ook nog door de diverse slaapvertrekken, waaronder een slaapvertrek met een inloopbad. Het zag er bijzonder mooi uit, maar we kwamen al gauw tot de conclusie dat het erín gaan wel zou lukken maar om er ook weer enigszins elegant uit te komen vormde naar onze mening toch wel een probleem.
Ook destijds was het een probleem maar de persoon in kwestie kon via een koord te allen tijde discrete hulp inroepen.
In bijna elk vertrek werd ons veel verteld en we genoten van alle mooie dingen die we zagen, waaronder prachtige wandtapijten.
Daarna begonnen onze maagjes toch wat te knorren en besloten we ons bij Ellie en Dies te voegen. Aan tafel was gezelligheid troef, hoewel ook de politiek voorbij kwam en het soms ietwat moeilijk was de juiste naam te noemen van de man/vrouw in kwestie, wat ook weer de nodige hilariteit veroorzaakte.
Al met al weer een heerlijk gezellig uitje, we hopen er beslist nog meer te beleven.
Ellie, dank voor het rijden en de organisatie. Maar zeker ook voor het gedane huiswerk dat je hebt gedaan om de juiste namen van de diverse personen in onze vaderlandse politiek te vinden.
Het servies van Josina de Haar
Risotto restaurant
Wandeling door Alberobello, bekend om de trulli
Matera, bekend om de grotwoningen.
REIS NAAR BARI
5-10 maart 2024
Dinsdag: om 07.00u zitten we in de auto op weg naar Schiphol, geen file dus ruim op tijd kunnen we ons mengen tussen heel wat andere rode hoedjes. Gezelligheid ten top. Doordat Dies assistentie kreeg hoefden we niet te wachten bij de gate, maar werden we begeleid naar een busje die ons naar het vliegtuig bracht en toen met de lift het vliegtuig in. Een prima reis en met de bus naar ons hotel dat midden in het oude centrum van Bari lag. Een mooi hotel, maar ohhhhh wat hadden we een warme, benauwde kamer. Een van de weinige minpuntjes deze reis.
Ons eerste uitje was naar een ijssalon t.o het hotel met een enorme keuze aan ijs. Dat was heerlijk, maar zeker zo heerlijk was het dat we het op het terrasje konden op eten.
Met z'n 6-en gaan eten in een klein restaurantje, een heerlijke risotto en daarna toch wel enigszins vermoeid ons bed in.
Woensdag: een wandeling o.b.v 3 gidsen door Bari. Dies zat in de "minder validen" groep en Marian in een van de 2 groepen "kijk eens hoe goed wij kunnen wandelen". We hebben veel gezien, hadden allemaal een leuke gids en onze tocht eindigde in een typisch Nonna's huis, waar we leerden hoe een orechiette te maken. En deze natuurlijk daarna gezellig met elkaar op aten.
In de zon op op het plein heerlijk geluncht en toen richting hotel gelopen. Een wandelingetje van 15 minuten, waar wij 2x zo lang over deden vanwege alle foto's die men van ons wilde maken. Na een rustpauze zijn we gaan eten in een voor ons doen zeer chique visrestaurant. We konden zelf de vis uit gaan zoeken, deze werd in de oven bereid en daarna zooooo mooi uitgeserveerd. Een hele bijzondere avond.
Donderdag: vandaag met de bus naar Alberobello, bekend om zijn trulli en daarna naar Matera, bekend om zijn rotswoningen. Beide plaatsen staan op de Unesco werelderfgoedlijst.
In Alberobello is de groep na het nuttigen van een kop koffie een wandeling door het stadje gaan maken en hebben ze genoten van alle trulli die dit stadje zo beroemd maken. Een trullo heeft een kegelvormig dak versierd met symbolische, religieuze of ronduit mysterieuze symbolen, bedoeld om het kwaad buiten te houden. De straatjes met keien en trapjes is niet echt rollator vriendelijk dus Dies is met een ander rood hoedje gezellig op het terras gebleven. Zeker geen straf!!!!!
In de middag met de bus naar Matera. De stad van de Sassi die beroemd is om de grotwoningen die de rotsen van Sasso Caveoso bevatten. Ook hier stond de groep een inspannende maar mooie wandeling te wachten door het stadje, waar men ook de grotwoningen kon bekijken, met als hoogste punt de kathedraal van Matera. Er was ook de mogelijkheid om met een busje naar het hoogste punt te gaan, hier heeft Dies dankbaar gebruik van gemaakt. Onderweg een keer gestopt om ook een grotwoning van binnen te bekijken. Na deze interessante, maar ook zeer vermoeiende dag voelde iedereen wel zijn benen en spieren en waren we blij dat we (21.15u) weer in het hotel waren. Gelijk plat, dat begrijp je.
Vrijdag: een vrije dag. Na het ontbijt is Marian met Dieuwerke op wandelstokken zoektocht gegaan, met succes. Dies heeft die tijd lui liggend doorgebracht tot aan de lunch. We wilden wel bij de zee ergens lunchen, overal gezocht maar geen terrasje gevonden, dus zijn we uiteindelijk bij het theater terecht gekomen. Ook heel gezellig. Het is deze dag vrouwendag en in Italië krijgen dan alle vrouwen van hun vriend, verloofde, man een bos(je) mimosa. Waar je ook liep je kwam alleen maar dames met mimosa tegen. Soms gewoon zielig als je een meisje zonder een bosje zag lopen. Maar goed, wij zitten op een terrasje. Komt er een stelletje aan dat natuurlijk weer vraagt waarom wij er zo mooi uitzien enz enz en dan komt natuurlijk de vraag of ze een foto mogen maken. (Ik kan je zeggen, wij staan meer op de foto dan welk bijzonder gebouw dan ook) Na de foto vraagt Dies aan de vrouw of zij geen bosje mimosa gekregen heeft. Gelukkig wel, het zat in haar tas. Het stel gaat weg, maar even later komt zij terug gerend en geeft ons haar bosje mimosa, met de groeten van haar vriend!!!!!! Daar word je dan toch wel even stil van.
's Avonds is het groepsdiner in het hotel. We hadden er zin in, een tafel met 8 gezellige dames, dus de avond kon niet meer stuk. Helaas het 2e minpuntje vd week: het diner. Niet echt bijzonder lekker, maar goed de avond was gezellig. Er werden 3 acts opgevoerd, waarbij de 2 sinterklazen toch wel de kroon spanden. Hilarisch. Nog een hilarisch punt was het polonaise lopen van Marian. We hebben er foto's van, maar.......toch maar niet op de site geplaatst, omdat we haar nog in ons chapter willen houden!!!!
Zaterdag: weer een vrije dag die we deels doorgebracht hebben met winkelen. Dies is eerder terug gegaan naar het hotel en natuurlijk de weg kwijt geraakt. Totaal naar de verkeerde kant gelopen, maar ja wat kan ze nou nog zonder haar persoonlijke begeleidster????(Marian)
Met z'n 4-tjes geluncht en daarna ons rustig klaar gemaakt en opgetut voor de opera. Het was een feest om te zien hoe prachtig iedereen er uit zag en we hebben genoten van Madame Butterfly in een prachtig theater.
Na afloop wilden we nog even een groepsfoto maken op de trappen. Dit heeft geleid tot een ware opstopping, omdat iedereen met z'n telefoontje foto's van ons stond te maken. Dat was werkelijk hilarisch.
Zondag: we gaan weer naar huis en we kijken terug op een mooie, reis met heel veel gezellige Ladies, met maar één tip van ons voor de volgende reis: gezellig integreren !!!!!!!!
Met onze mimosa voor vrouwendag
Wij hebben genoten van deze reis
WORKSHOP JAX ART
22 Februari 2024
Het vorige bezoek aan Jax Art Studio in september 2023 was zo goed bevallen dat freules Anja en Valérie op donderdagavond 22 februari in de herhaling gingen. Ze hadden allebei van tevoren bedacht wat ze wilden doen, dus alle spullen stonden al klaar. Anja ging opnieuw voor schilderen op canvas en Valérie had bedacht dat ze een theepot zou beschilderen. Voor de laatste moest Jaco wel zijn halve studio overhoop halen, want er moest er nog eentje zijn, maar waar? Gelukkig had zijn zoektocht succes.
Met een kop thee bij de hand gingen ze aan het werk. Anja had een prachtige foto van een boeiende bloesemboom in haar tuin die ze wilde naschilderen. Met de ervaren hulp van Jaco en een prachtig palet van lentekleuren wist ze er een schilderij van te maken om blij van te worden. Valérie had een schaaltje meegenomen van een servies dat ze van haar schoonmoeder had gekregen. De theepot moest een moderne aanvulling worden met motieven geïnspireerd op het klassieke schaaltje. Nadat Jaco de basisstructuur had aangebracht vulde ze die zelf aan met kleine blaadjes en bloemen.
Jaco nam rustig de tijd om de dames van behulpzame aanwijzingen te voorzien, met als gevolg een zeer tevreden stemmend eindresultaat.
Na een heerlijk creatieve, gezellige avond keerden beide freules weer huiswaarts.
IJSSCULPTUREN ZWOLLE
26 Januari 2024
De soms nogal heftige windstoten en regen onderweg hinderden Valérie geenszins, ze bracht ons soepel naar de IJshallen.
Het IJsbeeldenfestival in Zwolle is het grootste ijssculpturenfestival van Europa en trekt jaarlijks meer dan 100.000 bezoekers. Een team van veertig sneeuw- en ijsbeeldhouwers van over de hele wereld gebruikten dit jaar 350.000 kilo ijs voor beelden in het thema ‘mythes en legendes’. Het monster van Loch Ness is gevangen in een ijsbeeld en er zijn sculpturen van de hindoestaanse godin Parvati, Dracula, Aladdin en figuren uit Twintigduizend mijlen onder zee. Niet alles kwam ons bekend voor met uitzondering van onze Valérie die de bij ons ontbrekende kennis graag aanvulde.
Werkelijk prachtig om te zien en er werden dan ook nogal wat foto’s gemaakt. Bij sommige ijssculpturen was het toegestaan om plaats te nemen voor een foto en daar maakten we met de nodige hilariteit natuurlijk gretig gebruik van. De foto’s werden door Dies met tussenpozen richting het thuisfront gestuurd, maar waren voor Neeli niet goed te bekijken wegens TE zonnige omstandigheden in Spanje.
Nadat we allemaal een rode neus, blauwe lippen en witte vingers van de kou hadden was het tijd voor warme chocolademelk. De verleiding om er ook slagroom bij te nemen, wisten we te weerstaan!
Ondertussen waren we toch wel toe aan een warme lunch en vertrokken we richting het adres waar Valérie een tafel had gereserveerd. Op de kaart stond o.a. gepocheerd ei en via het ei kwamen we op onze eigen kook- en bakkwaliteiten. Zo vertelde Anja ons haar geheimen van het recept ‘arretjescake’. We kregen de indruk van een vies prutje maar de smaak schijnt geweldig te zijn. Het principe: je doet vet, zoet en koekjes bij elkaar en ei om alles aan elkaar te plakken, wat cacao voor de chocoladesmaak en de bovenkant kan je naar hartenlust versieren. Waar de naam arretjescake vandaan komt, daar zijn de meningen over verdeeld. De Limburgers noemen deze cake ook wel pletskeskoek en zeggen dat de cake daarvandaan komt. Er gaan ook verhalen op over Arretje Nof, een stripfiguur uit een reclame van Calvé. Hierin maakten ze reclame voor hun vetsoorten en deelden daarmee recepten.
Ondertussen hadden we ons de gepocheerde eitjes laten smaken waarna we huiswaarts gingen en voor we het ons realiseerden waren we weer in Woerden.
Het was een ijskoud uitje, omringd met warme saus van gezelligheid. Valérie bedankt voor de organisatie en het vervoer.
HIGH TEA KLOOSTERHOEVE TER GELEGENHEID VAN TWEEJARIG BESTAAN FREULES VAN WYRDA
13 Januari 2024
Zomaar alweer een jaar voorbij en dus op naar Harmelen om ons te laten verwennen met al het lekkers wat ter tafel kwam.
Wat hebben we weer een mooi jaar gehad met elkaar.
We hebben de voorstelling van ‘de Meiden van Toen’ bezocht.
Dies en Marian hebben heerlijke dagen gehad bij Neeli en Gert in Calpe, Spanje.
We hebben genoten van de lekkere lunch in Bodegraven.
Op de Conventie in het hoge noorden hebben we een leuke dag beleefd.
Het Singer Museum in Laren met aansluitend een lunch in het Papageno huis werd afgesloten met een privé rondleiding.
Op de koffie ochtend in mei bij Ellie verwelkomden we de nieuwe freules Anja en Valérie.
En in juni op de paella avond bij Neeli werden we ontzettend verwend met allerlei Spaanse lekkernijen.
Voordat het vaartochtje op de Vecht van start ging werden onze nieuwe freules Anja en Valérie officieel geïnstalleerd door Queen Dies en hebben we een prima dagje gehad. Wendie genoot zichtbaar van haar laatste uitje bij ons.
Dan was er nog een bezoek aan Zonnestraal in Hilversum wat zeker de moeite waard was.
Op de creatieve avond in Reeuwijk vertoonden Anja, Neeli en Dies hun schildertalenten, regen Valérie, Tineke en Marian (met hulp van Valérie) kralen tot kettingen en liep Ellie als en soort manager rond en voorzag een ieder van goede adviezen.
Op de High Tea in Boxtel zwierden Neeli en Anja professioneel op de dansvloer.
In september zwaaiden we onze freule Wendie uit, maar uit het oog is niet uit het hart. We kijken uit om met elkaar een dagje naar haar toe te gaan.
Bij ons bezoek aan ‘Tussen Kunst en Kitsch’ beleefden we hilarische momenten en sloegen wij het aanbod af om bekende BN’ers te worden.
De poffertjes lieten we ons ook dit jaar weer smaken.
En toen kwam eind oktober in zicht en naderde de tijd dat Neeli ons koude
kikkerlandje zou verruilen voor het warme Spanje maar niet nadat we eerst bij haar nog een gezellig samenzijn hadden om haar en Gert een goede reis te wensen.
Op de Queens lunch in Uden kwamen Dies en Marian ‘oude bekenden’ tegen en hadden we het gezellig met elkaar.
De theatervoorstelling “Mutsen” leverde komische momenten op en dat is altijd leuk.
De tentoonstelling “Vrouwen van Soestdijk” was absoluut interessant. Op een gegeven moment kleurde het binnen in het paleis wel erg paars en rood. Samen met het chapter uit de Meern waren wij daarvoor verantwoordelijk en kregen we natuurlijk weer leuke reacties.
Het jaar eindigde zoals het begon met een theatervoorstelling van de “Meiden van Toen”. Deze voorstelling was wel totaal anders dan de vorige en een ieder van ons heeft dit op eigen wijze beleefd.
En zo is er een heel leuk freule jaar voorbij.
We boffen dat we het zo gezellig hebben met elkaar.
Hopelijk kunnen we in 2024 meer van die gezellige typetjes verwelkomen.
